এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
বিষাদ মনত, হায়! বিয়াকুল হই?
নহয়, নহয়, এঁও নহয় ত্ৰিশূলী;
এওঁ লাঙ্গি গদাপাণি, দুখ বেজাৰত,
প্ৰিয়সীৰ মৃতদেহা আকোৱালি লই
বিয়াকুল প্ৰাণে সে’য়া আহে শ্মশানত॥
লাহে লাহে আহি গদা পালেহি শ্মশান,
শ্মশান মাজত থ’লে দেহ প্ৰিয়সীৰ,
প্ৰিয়া মুখলই চাই, বিষাদ মনত,
কান্দিব' ধৰিলে গদা শোকত অধিৰ॥
প্ৰিয়তমা! লিখা আছে ভাগ্যত তোমাৰ,
‘থাকাঁ কঙ্গালিনী-দৰে শ্মশান মাজত
“আহোমৰ ৰাজ লক্ষী, নাই আড়ম্বৰ
“তোমাৰ লগত আজি এই শ্মশানত॥
“ঢুলীয়া গায়ন নাই তোমাৰ লগত,
“নাই দবাকালি, পেঁপা, নাই কাঁহ, হায়!
“নাই আজি সিংহাসন, নাই তুলীপাটী!
