পৃষ্ঠা:তিৰুতাৰ আত্মদান কাব্য.djvu/১৬৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

“উঠাঁ, সোণ! এৰা শোক, দুখ অন্ত হ’ল,
“পুনু ৰজা হ’বা তুমি আহোম ৰাজ্যত,
“ভাগ্যলক্ষ্মী সুপ্ৰসন্না আকউ তোমাৰ,
“নোপোৱা ৰাণীক মুঠে এই জনমত৷
“নাকান্দিবা, সোণ! ৰাণী আছে স্বৰগত
“নোৱাৰে আহিব তেওঁ তোমাৰ কাষত॥
“আছে স্বৰগত তেও নুশুনে কান্দোন,
“নাকান্দা মিছাতে শোক এৰি দিয়া, সোণ!
“ঘ’ত নাই অন্ধকাৰ, নাই শোক দুখ,
“ঘ’ত পাপ তাপ, কালৰ আৰাও,
“য’ত নাই মানৱৰ শোকাকুল মূখ৷
“আশাৰ প্ৰতিমা নুলুকায় কেতিয়াও
“সুধাৰ ঝৰণা য’ত বয় নিৰন্তৰ,
“আনন্দৰ বায়ু য’ত বলিছে, সদাই,
“পদুমৰ গোন্ধে য’ত প্ৰফুল্ল অন্তৰ,
“সি দেশ ৰাণীৰ সোণ! বাস কৰা ঠাই॥

( ১৩৪ )