পৃষ্ঠা:তাৰকাসুৰৰ যুদ্ধ.djvu/৮

তাৰকাসুৰৰ যুদ্ধ

আকাশত দুহান্তৰ ঘোৰ যুদ্ধ ভৈলা।
ত্ৰিভুবন একেবাৰে কম্পিবাক লৈলা॥
চৰণ প্ৰহাৰে কতো কৰে বাহু যুদ্ধ।
কতো হৰি উৰ্দ্ধে হোৱে কতো হোৱে অধঃ॥
কতো উৰ্দ্ধ পাৱে অধো মুণ্ডে খাৱে পাক।
চক্ৰাকাৰে ফুৰে যেন কুমাৰৰ চাক॥
কতো মুণ্ডে মুণ্ডে মাৰে যেন ভেড়া ছাগ।
কামৰা কামৰি যুঝে যেন দুই বাঘ॥
জবৰা জবৰি যুদ্ধ ভৈলা দুহান্তৰ।
মাল বন্ধে যুঝে যেন যুদ্ধ দন্তালৰ॥
ঝাম্প মাৰি মাৰি যুঝে যেন দুই সিংহ।
কতেো এক পিণ্ডে যুঝে যেহেন ভুজঙ্গ॥
চাম্প চাম্পি যুঝে যেন শৰালি চাতক।
বিজলী ছটাক মাৰে যেন বলাহক॥
কতো দেখা দেখি যুঝে কতো অন্তৰ্ধান।
দুহানে মায়াৰ গুৰু জগতে প্ৰধান॥
কভু দৈত্য অগ্নি হোৱে হৰি হোন্ত জল।
অসুৰ পবন হৰি হোৱন্ত অচল॥
অসুৰ হোৱন্ত স্বৰ্গ হৰি বলাহক।
দুযো ঘোৰ মাযা যুদ্ধ কৰিলা অনেক॥
দুয়ো জড়াজড়ি কৰি পড়িলা মহীত।
সৰোবৰ সম খাল ভৈলা বিপৰাত॥
পতনৰ শবদ নগৰে চানি গৈলা।
বৃক্ষ হন্তে পক্ষিগণ চমকি উৰিলা॥
জলে জলচৰ মৎস্য কচ্ছপ সকল।
কৰে লৰালৰি জল কৰে তলমল॥
বান্ধি মাল বন্ধে উঠে পড়ে ঘনে ঘনে।
পৃথিবী নসহে ভাৰ কম্পে ঘনে ঘনে॥