সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:তাৰকাসুৰৰ যুদ্ধ.djvu/১৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৪
তাৰকাসুৰৰ যুদ্ধ

কতো দিন গতে ভৈলেক যুবত
 মেৰু মন্দাৰৰ সম।
যেবে কৰে গতি  কম্পে বসুমতী
 দেবে বোলে আমাৰ্‌ যম॥
পুত্ৰৰ শৰীৰ  দেখিয়া দিতিৰ
 পৰম হৰিষ ভৈলা।
হিৰণ্যক স্মৰি  সুমৰি সুমৰি
 নিশ্বাস ত্যজিবে লৈলা॥
মাতৃৰ সন্তাপ  দেখিয়া বজ্ৰাঙ্গে
 পুছন্ত মুখক চাই।
কি কাৰণে খেদ  কৰা অবিচ্ছেদ
 সত্বৰে কহিয়ো আই॥
দিতি বোলে বাপ  নখণ্ডে সন্তাপ
 জানিবা মোৰ মনৰ।
তোৰ জ্যেষ্ঠ ভাই  আছিলা বোপাই
 দুই জন বীৰ বৰ॥
দেখিবে নপাৰি  কুট নাট কৰি
 মাৰিলেক দেব লোকে।
অদিতি সতিনী  আনন্দে বঞ্চয়
 মই মৰো পুত্ৰ শোকে॥
হিৰণ্যকশিপু  হিৰণ্যাক্ষ দুয়ো
 পুত্ৰৰ শোকত মোৰ।
হৃদয়ত জ্বলি শোকৰ অগনি
 যাতনাক দেই ঘোৰ॥
সহিবে নপাৰি  সিতো সন্তাপক
 শঙ্কৰত মাগি তোক।
আনিছো বুপাই সাধি প্ৰতিকাৰ
 কিছো শান্তি দিয়া মোক॥