এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৫৮
জনকাব্য
আবেলিৰ বেলি
আবেলিৰ মাকে সূতা! কাটে ৰঙা চুলি মেলি॥
⸺
বা-বৈচ্! বা-বৈচ্! বা-বৈচ্ মাকৰ দুখন কাণ
হুৰ্ হুৰ্ কৰে বতাহ আন॥
হাতী কাণ, মাটি কাণ।
হুৰ্ হুৰ্ কৰে বৰষুণ আন॥
⸻
বৰষুণ দে, বৰষুণ দে, ভজা চাউল খাওঁ।
বাঁহৰ আগে পানী যক, চৰাইৰ ৰং চাওঁ॥
চৰাই-চিৰ্কতি পশু-পতঙ্।
নগাই ধান বানে ঘটং ঘটং॥
⸺
ধিন্ঢৌ মালী, বান্দৰ পোৱালী।
বাঢ়ৈটোকাই লৈ যায় টিকা জোকাৰি॥
⸻
ধিন্ঢৌ তৰা তাধিন্ঢৌ তৰা।
খাৰী নাকী ছোৱালী, পেটুৱা দৰা॥
⸻
যোৰৰো যোৰ, বিপৰীত যোৰ৷
এটি কাণকটা, এটি চোৰ॥
⸻
বাঁহৰ আগত বগলী নাচে।
আইদেউৰ বিয়ালৈ তিন দিন আছে॥
⸻
জোনবাইৰ আগৰে একেটি তৰা॥
আয়ে বিয়া দিলে গঁঠীয়া দৰা।
হেৰ তই গঁঠীয়া নাপাৰ গালি।
আইৰ ঘৰলৈ যামগৈ ভৰি পখালি॥
আয়ে বুলিব⸺ মোৰ জী আহিছে,
ভাল ভাত এগালি ৰান্ধো।
