এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৪৪
জনকাব্য
ধন ধেমেলীয়া, মোৰ মন বলিয়া,
থাকে ঘিলা খেলি বাটত।
মনৰ কথাষাৰ কবলৈ নাপালোঁ
শতুৰু থাকিল আগত॥ ৭৬০।
⸺
উনচত্বাবিংশ অধ্যায়
কত কেল্ কেলাৱ ভদীয়া কাউৰী,
বাতৰি আনিছ কি।
তাই নিদাৰুণী মৰম লগাই গৈছে,
বুকৰ সুমথিৰা দি॥ ৭৬১।
আলিবাটে যাৱতী মোৰ মানুহজনী,
উলটি নাচাৱ কিয়। .
মোলৈ আহিম বুলি পিৰিতি কৰিলি,
এতিয়া এৰিলি কিয়॥ ৭৬২।
উলটি নাচাবি মোক তই বান্ধৈ ঐ,
পালটি নাচাবি মোক।
গড়া কুমলীয়া পিচলি পৰিবি,
মোৰ গাত নিদিবি দোষ॥ ৭৬৩।
চৰাই-হাবি বিলতে চৰাইজাক-পৰিলে,
মাছ পৰিলেহি বিলত।
সপোনত দেখিলোঁ, গাত হাত দিছিলোঁ,
মুখ দি আছিলোঁ গালত॥ ৭৬৪।
