(৭) ছুটীয়া তৰু পালংশী ৰজাৰ সঙ্ৰ্য। | ইয়াৰ পিছত ৰত্নধজ ৰজাই পশ্চিমৰ ফাললৈ দিন জয় কৰিবলৈ গৈ প্ৰথম ত ন্য।য়ল নামেৰে ৰজাৰ ৰাজ্য তক্ৰমণ কৰিলে। এই ন্যায়পাল ১ৱত এই ময়ৰ ৰংপুৰৰ ফালৰ ক্ষত্ৰিয় পালংশী ৰজা জন অ|ছিল। ন্যায়পালে ৰত্নজৰ লক্ৰিৰ কথা শুনি আৰু অপৰিমিত মুজাৰু সেনা দেখি অলপ বুজৰ পিছতে ভয় খাই ভাৰ ভেটা দি নিজৰ জীয়েকক ৰংধজলৈ দিয়া দিয়াত ৰত্নধ যুদ্ধ এৰি নিজ ৰাজ্যলৈ ললি। নয় পলক পৰাস্ত কৰি তুজ জিৰ নমৰ পিছত ল উপাধিটোও গ্ৰহণ কৰিলে অৰুজিৰ অপৰ নাম গৌড় নাৰায়ণ ললে। ন্যায়পালৰ জীয়েকক নিয়া কৰাই? ধজ জি ৰাজ্য ৰংপুৰলৈ আহিল আৰু ইয়াৰ পিছন পৰা তেওঁ যুদ্ধ বিগ্ৰহ কবি ৰজ্যৰ ইতি ৰবিল ধৰিলে। তেওঁ ৰ্কতৰ |তিয়ে তিয়ে দগ কৰলে ডাঙৰ ডাঙৰ পুখুৰি নালে। মঠ মন্দিৰ তৈয়াৰ, কৰলে। সদিয়াৰ পুখুৰীৰিলকিৰ ভালেমান এই ৰত্ন ধজে কৰােয়া। ৰত্নপজে ইয়াৰ পিছত তেওঁৰ পুতেক ৰীজয়ধজলৈ কমতেশ্বৰৰ ৰজা •ীলধজলৈ জীয়াৰী এজী খােক্ষাত নীলধজে জীয়ৰী দি কটকীক অপমান কৰি
