পৃষ্ঠা:চৰিত- দৈত্যাৰি ঠাকুৰ.pdf/২৯৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৬অ]
২৬৭
শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ মাধৱদেৱ চৰিত

বাৰখন জাল মেলি আছয় বিলত।
ইজাল এৰায়া পৰৈ আউৰ গৈ জালত॥২০॥
তাকো ফালি পলাই আৰ জালে গৈয়া পৰে।
এহি মতে ফুৰে মাছ দণ্ড ছয় পৰে॥
পাছে যেনে তেনে বাৰ জালােৱয়ে মিলি।
জালে মেহ্রায় মাছক তীৰক নিয়া তুলি॥২১॥
ধৰিলে কাতলা দুয়াে মাছ বিপৰীত।
দেখি সৰ্ব্বলােক ভৈল মনত বিস্মিত॥
একে ভাৰে দুই গােটা মাছক নিবেক।
নােৱাৰিয়া দুয়োলােকে সাঙ্গি কৰিলেক॥২২॥
তভাে দুইজনে মাছ সাঙ্গ বান্ধি লই।
মাধৱদেৱৰ ঠাই মাছ দিলা গই॥
বােলন্ত মাধৱদেৱে হাসি তাসাত।
কালি বােলো দুই গােটা মাছ পাইবা তাত॥২৩॥
তাৰা সবে বােলে তােমাঠেৰ বেদ বাক।
ন হৈবাক পাৰয় মাধৱে শুনি তাক॥
বােলা ইটো মাছ এক আনিলা কিসক।
আমি কি কৰিবো আক তােৰায়ে নিয়ােক॥২৪॥
আমি কি কৰিবো তাৰ সবে কহিলন্ত।
ইটো মাছ তােমাঠেক যােগ্য জানিবন্ত॥
ভক্তবর্গ সহিতে তােমৰা ভুঞ্জিবন্ত॥
কি কহিবাে আমাৰ ভাগ্যৰ তেবে অন্ত॥২৫॥