পৃষ্ঠা:চৰিত- দৈত্যাৰি ঠাকুৰ.pdf/১৩২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১০৪
২৫ অ
শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ-মাধৱদেৱ চৰিত

মৰিলন্ত বুলি দুয়ো কান্দন্ত শোকত॥
ঘৰ ফুটি শিলা পৰি মানুষ মৰয়।
ইমত শিলাত আবে ভালে কি আছয়॥৯॥
এহিবুলি ক্ৰন্দন কৰন্ত দুয়োজনে।
কৰিলন্ত বিষাদ শঙ্কৰদেৱে মনে॥
প্ৰাণ মাধৱ ৰামদাস সমে দুই।
ইটো শিলাবৃষ্টিত ন জানো কিবা হুই॥১০॥
এহিমতে শঙ্কৰ কৰন্ত দুঃখ মন।
অনন্তৰে গুছি গৈল শিলা বৰিষণ॥
পশু পক্ষী গরু মৰিবাৰ অন্ত নাই।
ঘৰ ফুটি মানুষো মৰিলা ঠাই ঠাই॥১১॥
নল খাগৰা বতা নাহি দেখিবাক।
নাহি বাঁশ দশখান গাৱঁতো পাইবাক॥
বাঁশ মানে যত সবে ধূনাধূন ভৈল।
নল খাগড়া মানে সবে গুড়ি ভৈল॥১২॥
আগবাঢ়ি শঙ্কৰে এৰিলে বৰিষণ।
যান্তে দেখিলন্ত আসিলন্ত দুয়োজন॥
দেখি প্ৰাণ-মাধৱ আসিলা বুলিলন্ত॥
আথেবেথে শঙ্কৰে সাৱটি ধৰিলন্ত॥১৩॥
মনে হেন জানো আজি দুইকো হেৰুৱাইলো।
দেখি যেন দুইকো হেৰাইবাৰ নিধি পাইলো।
এহি বুলি গৈলা দেৱ শঙ্কৰ গৃহক।
দেখি দুইকো ভক্ত সবে পাইলা আনন্দক॥১৪॥