পৃষ্ঠা:চুপহি.djvu/৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

জয়মতী-কুৱঁৰী

———

সতীৰ সতীত্ব যেন, দক্ষৰ জিয়াৰী
অপৰূপ পতি প্রেমে হই বিমােহিত
দেখালা আপােন কীর্ত্তি মানৱ ভিতৰি
জীৱনক তুচ্ছ কৰি উঠিছে পিঙ্গত।
সুধিলে যেতিয়া দেবি দুস্মতি ৰজাই
“যদি প্রাণে অ শ তােৰ কোৱাহে যুগুত
ক'ত তােৰ গদাপাণি এতিয়া আছয়
কৰহে বেকত ইটো মোৰ সমুখত।
একোকে উত্তৰ তুমি নিদিলা ৰজাক
এই আচৰণে তৱ, উপায় নেপাই
চাওদাঙ্গে মাতি আনি সপিলে তােমাক
কথা উলিৱাৰ ছলে, তেখনে ৰজাই।