সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:চিন্তা-তৰঙ্গ.djvu/৩৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৮
চিন্তা-তৰঙ্গ


ক্ষত্ৰিয়ৰ শাসন যদিও কঠিন
 তথাপি নাছিল তাত কৰৰ পীড়ন
মানুহক কৰিছিল তল দৰ্পবলে
 নিজৰ মানক ওখ কৰাৰ কাৰণ।

বৰ্ত্তমান হল দেখা বৈশ্যৰ ৰাজত্ব
 বেপাৰী মানুহবোৰে পৃথিবী ভিতৰ
কৰিব ধৰিলে হাই উৰুমি সদায়
 বাণিজ্য বেপাৰ লই দেশ-দেশান্তৰ।

বৈশ্য ৰাজ্য হলে দেশে ভোগে দুখ বৰ
 বৈশ্য ধন লোভী সদা ইটো স্বাভাৱিক,
নহয় অন্তৰ ঋজু দৰে ক্ষত্ৰিয়ৰ।
 সিটো গুণ বীৰৰ মাথো স্বধৰ্ম্মিক।

ধন লোভী বৈশ্যৰ স্বভাৱ কপট
 মুখ বৰ মিঠা কিন্তু হৃদয়ত ক্ষুৰ
খেলি থাকে মত দুতলীয়া সততায়
 ধনৰ কাৰণে বৈশ্যৰ হৃদয় কঠোৰ।

পৃথিবীৰ দুখীয়া হয় সাধাৰণ প্ৰজা
 বৈশ্যে ভোগ কৰে সুখ নানা বিষয়ৰ,
ৰজত সোণৰ দৌল ভৰাই ঘৰত
 নেদেখে যে দুখ কদা দুখীয়া প্ৰাণৰ।