এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৬
চিন্তা-তৰঙ্গ।
নাশিলে এই দেশখন ডাঙৰীয়াবোৰে,
চাকৰি পালেই উঠে ওফন্দি ভেমত,
মৌজাদাৰ হলে যে গপৰ ঠাই নাই,
ফুলি উঠে দেউতা বোলোৱা গপত॥
বৰ দুখ লাগে ভাবি দেশ ব্যৱহাৰ
নিষ্ঠুৰ হৃদয় হায় অনেক লোকৰ,
অপাৰ্থক ভাইৰ কোনে নলয় বতৰা
দেখাই আনক কিন্তু চানেকী ভক্তৰ।
আৰু বন্ধু পাতে লোকে টানত পৰিলে,
উদাৰ মনৰ বন্ধু যদি কোনোবাই
ৰক্ষা কৰে সি জনক, বিপদৰ পৰা,
সলায় মন সুদিন আহিলে ঘূৰাই।
এনে অকৃতজ্ঞ লোক দেখো অসমৰ
আছে যে অনেক ধৰা ভাও বৈষ্ণৱৰ;
মহাপ্ৰভু নাম ধৰে ঠেকত পৰিলে
নষ্ট কৰে ই সঙ্গে শুদ্ধ মন আনৰ।
যি মাটিত জন্ম লয় যি দেশৰ নৰে
তাৰ প্ৰতি প্ৰেম হোৱা অতি স্বাভাৱিক
এনে স্বদেশ প্ৰেম যি জাতিৰ নাই।
সেৱক আনৰ হোৱা ভাগ্য তাৰ ঠিক
