________________
চিত্ৰ-ভাগৱত { ২৩০ )। चित्र-भागवत উপনন্দ আৰু অন্যান্য গোপবিলাক চাৰিওফালে থিয় হৈ আছে। ৰূম, স্বীহুম, লাম, ভল স্বীৰ কুৰ লাহানী আন্ধী এনে বোধ হয় যেন তেওঁলোকে কুৰুক এৰি যাবলগা হোৱাত অতি জ্বীকাৰ আনম ঝুন তদ্ভিনা সমন জ ব। উদবিগ্ন চিত্ত হৈ অসন্তোষহে প্ৰকাশ কৰিব ধৰিছে। | UN2.139 BJ নন্দে গোকুলক পাইলা। যশোদা পুত্ৰ নাসিবাক দেখি সন্তাপ কৰিছা। গোকুলবাসীৰ বিৰহ :—ইফালে গোকুলত যশোদাই কৃষ্ণক শৗলামিযীহ্মা বিষ্ট; বুম্বৰ মীম যঙ্গী থান্ধী বহুদিন দেখা নাপাই পুত্ৰবিৰহত আতুৰা হৈ মূৰে কপালে হাত দি মন নি ন ৰহ্মৰ প্ৰৰিৰ ৰূানৰ ভীৰ ৰী নদী। স্ত্ৰী বেজাৰ কৰিছে। আন আন গোপীসকলে যশোদাৰ গাত হাত স্বীৰ নীলিয়াঁ যয়ীভাব্দ নাৰ গ্ৰ দনী ঃ “জম্ম গীৱী স্বা বুলাই “কৃষ্ণ বেগেতে আহি পাব, বেজাৰ নকৰিবা” বুলি সান্তনা অদ্ভুল, বিনা ন জী” ৰূহুৰ আৰামন দ্বী। লি দিছে। আন এজনী গোপীয়ে আকৌ হাত তুলি যেন নিৰ্ভয় সয়ী নীল নন্দ লভীৰ ৰহ্মৰ নালী’ স্বাঘ দিছে। এনে সময়তেই গোপৰাজ নন্দ গৰুৰ গাড়ীত উঠি গুৱাল- বীজল বৰ। বিলাকৰ সৈতে গোকুল পালেহি। ৰাম-কৃষ্ণৰ উপনয়ন সংস্কাৰ :-আজি মথুৰাবাসীব আনন্দৰ राम-कृष्गाका उपनयन-संस्कार : आज मयुराসীমা নাই। কৃষ্ণ-বলৰামৰ অদ্ভুত কাৰ্য দেখি নগৰবাসী আনন্দত ৰাষিৰন্ধা আলহু হু। – ললাম স্মন জায়
