________________
চিত্ৰ-ভাগৱত ( ১৪৭ ) चित्र-भागवत L.N2 GA অগ্নিভয় কহিছা। যশোদা হুই খেদিছা। যশোদাৰ বেশে গোপীক বান্ধিছা। গোপী মনৰ বুলি অঞ্চল | তুলিছা। গোপী গোপী- কালিক দমিছা। কোনো গোপীয়ে নিজক কৃষ্ণ কৰি কাপোৰৰ আঁচলক মন্দৰ ৰূী মীৰী স্বনন্ধী হৃদ্যা নাৰ হৃভঙ্গী খাঁন্ধী মা পৰ্বত কৰি ওপৰলৈ তুলি ধৰিছে। তাৰ তলত কোনো গোপী বৰাভ বনা। জq ভানী ই। ভ লীৰ ক্ৰীঃ মীমী ৰী। বহি আছে। কোনো গোপী কালি নাগ হৈ বহি আছে আৰু জীৰ শীষী জালীয় নাম দ্বী ব্ৰী কি স্ত্ৰীৰ জীঃ সীৰী জঘা কg কোনো গোপী কৃষ্ণ ৰূপ ধাৰণ কৰি সেই গোপীৰ মূৰত উঠি তাক ঘৰ ৰূৰ ভৰ যাৰী দিৱৰ বৰ ভৰন্ধা মন ৰ ৰত্নী। দমন কৰিছে। কোনো গোপীয়ে কৃষ্ণ হৈ কোনো গোপীৰূপ জ্বী নীষী জ্য অনৰ ৰিী নদীত্ব নীঘালব্ধ মন মালী। গোপবালকৰ আগত যেন অগ্নিৰ (বনৰ দাবানলৰ ) ভয়ৰ কথা স্বলি (হানালি) ভান্ধী ভান ছ ছী। জী নীতী কৈছে। কোনো গোপী যশোদা হৈ কৃষ্ণক পাছে পাছে খেদিছে যা ধীজৰ হৃদ্যাক্স ব্ৰী বীচ্ছ ভীড় ৰী স্ব স্বীৰ ৰূীৰ বী আৰু কোনো গোপী কৃষ্ণ হৈ আগে আগে লবিছে। কোনো জঘ অনন্ধৰ আলী স্মাৰ ভাল বন্ধী। জীৰ যাত্ৰী যা ত্ব গোপীয়ে যশোদাৰ ৰূপ ধৰি গোপীৰূপ কৃষ্ণক পাই গলত বান্ধে ঘৰ ৰূৰ শাৰী কুg জান্ধী বাঁধনী। আৰু মুখ চাই থাকে।
