পৃষ্ঠা:চন্দ্ৰাৱলী.djvu/৯৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯১
চন্দ্ৰাৱলী।


 ধনঞ্জয়। গানটো শুনিবলৈ ভাল যদিও মোৰ কাণত টহটহাই গৈছে।

 ১ম গৰখীয়া। তাল হলে ভৰ্গা নাই, আপুনিহে বেয়া শুনিছে।

 ধনঞ্জয়। তহঁতৰ মাটতো বৰ হুতা, অলপ ভাল কৰহঁক।

 ২য় গৰখীযা। অইনে শুনিলে হলে বৰ শলাগে।

 ধনঞ্জয়। অইনৰ কথাই মোৰ কথাই নিমিলে।

 ১ম গৰখীয়া। ডাঙ্গৰীয়া, আপোনাৰ জানো বিজয়ৰে চিনাকি আছে?

 ধনঞ্জয়। চিনাকি থক বা নথক সেই কথা তহঁতে কেলেই শুধিবি?

 ২য় গৰখীয়া। এৰা ডাঙ্গৰীযা সি আকৌ বৰ বেয়া কথাবোৰ উলিয়াইছে।

 ধনঞ্জয়। কি উলিয়াইছে।

 ১ম গৰখীয়া। কোনোবা বইলী বোলা, লোকে এৰা মানুহ এজনীক হেনো সি জোৰোণ পিন্ধাই থৈছিলে, আপুনি একে পালি আহুদিতে মানুহজনী হাত কৰিলে।

 ধনঞ্জয়। বোপাইহেঁত ভৰিত ধৰিছোঁ, সেই কথা আৰু ক’তো নুলিয়াবি।

 ২য় গৰখীযা। আমাকে জানো আহুদি এপালি দিব?

 ধনঞ্জয়। কেলেই নিদিম বোপাইহেঁত, আহহঁক দিওঁগৈ। সকলোৰে প্ৰস্থান।