সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:চন্দ্ৰাৱলী.djvu/৮৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৯
চন্দ্ৰাৱলী।


জীৱনতে দেখিলো নৰক,
জীৱনৰ যাতনা ভুগিলোঁ;
সেইবাবে বিধতাই সজ জ্ঞান দিলে,
পালোঁ ময়ো সঙ্গ বিবেচনা।
পূৰ্ব্ব হিংসা পৰিহৰি
পাৰিছোঁ বুজিব মই
আগেয়ে আছিলোঁ কেনে দুৰন্ত মানুহ।
চন্দ্ৰাৱলী। পিচে, শেষ কৰা পুষ্কৰৰ কথা।
জনাৰ্দ্দন। তাৰ পিচতে দুয়ো
তিতি গ'লোঁ উভয়ৰ চকুৰ পানীৰে।
ক'লো মই, কেনেকৈ অৰণ্য সোমালোঁ,
বিশ্বপালে খেদি দিয়া বাবে
আপোনাৰ ঘৰ বাৰী এৰি।
পুষ্কৰে লগত নিলে
চিনাকি কৰাই দিলে
ধৰ্ম্মপাল আগৰ ৰজাৰে;
দুয়ো আমি মিল হ’লো ৰজাৰ সাক্ষাতে।
পুষ্কৰে তেতিয়া মোক
দিলে ঠাই নিজ কুটিৰতে।
সিংহিনীৰে যুদ্ধ কৰা বাবে
পুষ্কৰৰ ঘাও লাগিছিল
কিন্তু ততালিকে পানীৰে ধুৱাই
দৰবেৰে বান্ধি দিলোঁ মই।