পৃষ্ঠা:চন্দ্ৰাৱলী.djvu/৬৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬০
চন্দ্ৰাৱলী


হেমাঞ্জলী। আচৰিত কথা,
একোকে নুবুজা হ’লা তুমি বাইদেও।
চন্দ্ৰাৱলী। নকৰিবা মিছাৰ ধেমালি,
কোৱাঁ মোক, কোন তেওঁ দেখিলানে তুমি?
হেমাঞ্জলী। দেখিলো,—পুষ্কৰ।
চন্দ্ৰাৱলী। পুষ্কৰ?—উপহাস নকৰিবা মোৰে।
হেমাঞ্জলী। নাই কৰা উপহাস যথাৰ্থ পুষ্কৰ।
চন্দ্ৰাৱলী। কি কৰিম বুধি পোৱা নাই;
আছোঁ মই মতাৰ সাজত,
কি বুলিব দেখিলে পুষ্কৰে মোক!
ক'ত আছে তেওঁ, কি কৰিছে?
কেনেকৈনো দেখা পালা তুমি।
কিবা কথা পাতিছিলা জানো?
মোৰ কথা শুধিছিলে জানো?—
কোৱা মোক একটি কথাতে।
হেমাঞ্জলী। মই জানো কুম্ভকৰ্ণ ৰীৰ,
ডাঙ্গৰ মুখেৰে
এনেকুৱা সৰহ প্ৰশ্নৰ
পাৰো দিব একেষাৰ কথাতে উত্তৰ?
চন্দ্ৰাৱলী। জানিছেনে বাৰু তেওঁ
আছোঁ বুলি ময়ো এই নৈমিষ বনতে?