সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:চন্দ্ৰাৱলী.djvu/৫৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫২
চন্দ্ৰাৱলী


গদাপাণি।⸺( গীত)

ঝিঝিট-আৰাঠেকা।

কোনে কয় জীবন গ’লে
 মৰণ কাৰো ভাল নেলাগে,—
জীবন মৰণ দুয়ো সমান
 দুখে সুখে তাৰ ভাগে ভাগে।
যেয়ে শুনে সেয়ে বোলে—
প্ৰাণ বিহনে স্বৰগ ভোগে,
আহাঁ আমি সকলোৱে
 কওঁ বিধতাক মৰণ লাগে।


ধৰ্ম্মপাল। এৰা, দেখিছোঁ তোমাক মই
বীৰভদ্ৰ মন্ত্ৰীৰ নিচিনা,
তেওঁৰে মধ্যম পুত্ৰ তুমি;
আছিল স্নেহৰ পাত্ৰ তেওঁ।
আহাঁ, বহাত সোমাই
শোধোগৈ সকলো কথাৰ বিৱৰণ;
বুঢ়া, তুমিও লগতে আহা,
লোৱা ধৰি যাব নোৱাৰিলে।

সকলোৰে প্ৰস্থান।