সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:চন্দ্ৰাৱলী.djvu/৪৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪২
চন্দ্ৰাৱলী।


ধনঞ্জয়। তহঁতৰ ওপৰলা জনে।
জয়। অৱশ্যে,—নহলে তেওঁ
হীন হ’ব সকলোতেকৈ।
চন্দ্ৰাৱলী। বাৰু, শুনা মোৰ কথা,-
ধন দিলে, নতু আলহী পৰিলে
কৰবাত খাবলৈ পামনে ইয়াত?
এই কুমলীয়া ছোৱালীটি
ভোকত বিহ্বল; খোজ কাঢ়ি কাঢ়ি
ক্লান্ত হৈ ইয়াতে পৰিল।
জয়। নিমাষিত প্ৰাণী মই,—
তলতীয়া লোকৰ চাকৰ।
গৰাকী খঙ্গাল অতি,
সজ বাট নেদেখে চকুৰে।—
অতিথিক অভ্যৰ্থনা কৰা
নাই দেখা মোৰ জনমত।
তদুপৰি গৰাকীৰ ধনৰ দেনত
ঘৰ-বাৰী সকলো বেচিব লগা হ’ল
ধৰি মেলি আনক লগতে মোৰ
যিবা পাৰো দিম সাদৰেৰে।
চন্দ্ৰাৱলী। কোনে কিনি লব ঘৰ-বাৰী?
জয়।মোৰ লগে লগে অহা সেইটো মানুহে
কিনি লব খুজিছে সকলো।