পৃষ্ঠা:চন্দ্ৰাৱলী.djvu/৪০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৪
চন্দ্ৰাৱলী।


তাৰ পাৰতে আহি আধা মৰা কৰি
সুগৰী হৰিণা এটা
এৰি গ'ল কোনোবা কিৰাতে,
তাকে দেখি পুৰন্দৰে চকু-পানী টুকি
বহুমান কথা কৈ বহিল কোষতে;
নৈৰ শীতল পানী আনি
হৰিণাৰ মূৰত ঢালিলে,
কিন্তু হায়, হৰিণাই চকু নেমেলিলে।
তাতে পুৰন্দৰে
এইবোৰ কথা কৈ থাকিল উচুপি।
আনিব নোৱাৰি মাতি, এৰি তাতে
গুচি আমি আহিলোঁ এনেতে;
এতিয়ানো পুৰন্দৰে কি কৰিছে তাত
একো আমি ক’ব পৰা নাই।
ধৰ্ম্মপাল। আহিলানে এৰি তোমালোকে
পুৰন্দৰে উচুপি থাকোতে?
২য় লগৰীয়া। হয় মহাৰাজ, হোৱা নাই বহু বেলি
ইচ্ছা হ’লে পাৰে চায়ো আহিব এতিয়া।
ধৰ্ম্মপাল। যাওঁ তেন্তে আনোগৈ তাক;
ইচ্ছাধীন আমি,
যেনি যাব খোজোঁ যাওঁ তেনিয়েই
লগ ভাগ নেলাগে সৰহ।