এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৬
চন্দ্ৰাৱলী।
চন্দ্ৰাৱলী। মৰণ বাতৰি।
সেই কথা শুনিবৰ নাই প্ৰয়োজন।
কোৱা তুমি, আছে যদি
ক’ব লগা আন কিবা কথা?
পৰশু। মাল যুঁজ শেষ হোৱা নাই,—
থাকে যদি অভিলাষ চাবৰ কাৰণে
পাতিব আকৌ যুঁজ অলপ পৰতে;
এইবাৰ অতি কুমলীয়া
যুজাৰু এজনে
পিঞ্জৰৰ লগত যুঁজিব।
হেমাঞ্জলী। আহিছে কোনোবা সৌৱা,—
হ’ব পায় যুঁজৰে মানুহ।
বিশ্বপাল, পুষ্কৰ আৰু পিঞ্জৰৰ প্ৰবেশ।
বিশ্বপাল। বাধা নুশুনিলি,
মৰ যদি নিজেহে মৰিবি;
বুজালোঁ ভালক বুলি,—নুবুজিলি,
মৰগৈ মৰিব খুজিছ।
পুষ্কৰ। মৰিলে কান্দোতা নাই,—জিকিব পাৰিলে
নিজে মাথোঁ আনন্দ লভিম।
চন্দ্ৰাৱলী। এৱেঁনে যুঁজিব আলি পিঞ্জৰ মালেৰে?
পৰশু। হয় আইদেও।
