এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১৪০
[ ৫ম অঙ্ক,
চক্ৰধ্বজসিংহ।
আহোঁতেই মই বুজিছিলোঁ যে ৰামসিংহই এই পিনেই তুৰুক্চোৱাৰ তুলি গুৱাহাটীত সোমাবলৈ চেষ্টা কৰিবৰ খুব সম্ভৱ। সেইদেখি মই দিনে ৰাতিয়ে মানুহ লগাই দি বালিত এই গৰটো বন্ধালোঁ। - ( হঠাৎ কঁপি) উস্ মোৰ দেখোন আকৌ তিৰ্ কপে জ্বৰ উঠি আহিছে!
বুঢ়াগোহাঁই। ভয়ানক পৰিশ্ৰমত। অলপ শোৱক। বেজ- বৰুৱাক মতাই পঠিৱা যাওক। —হেৰ বোপা প্ৰিয়ৰাম, এইপিনে আহাঁচোন।
(প্ৰিয়ৰামৰ প্ৰবেশ)
দেউতাৰাৰ বৰকৈ আকৌ জ্বৰ উঠি আহিছে, গাত নিহালি কাপোৰ- কানি জাপি দিয়াঁ। বেজবৰুৱাক মাতিবলৈ মানুহ পঠিয়াই দিয়াঁ। এতিয়াই। (প্ৰিয়ৰামে দেউতাকৰ গাত কাপোৰ দিয়ে। )
( দুৱৰীৰ প্ৰবেশ
দুৱৰী। ( আঠু লৈ) ডাঙৰীয়া দেউতা, পানীফুকনে এটা মানুহ পঠিয়াই দিছে, কিবাহেনো বৰ দৰ্ কাৰী কথা আছে।
বৰফুকন। আহিবলৈ দে।
[ দুৱৰীৰ প্ৰস্থান।
(মানুহটোৰ প্ৰবেশ )
মানুহটো। (আঠু লৈ) ডাঙৰীয়া দেউতা, বৰ আথান্তৰ
