সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:ঘোষাৰত্ন.djvu/৯৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৭১)


কৃষ্ণ নামৰ মহিমা।

কৃষ্ণ পূৰ্ণ কলিযুগে,   অবতাৰ ভগবন্ত,
  কৃষ্ণ নাম পূৰ্ণ আতিশয়॥
অপূৰ্ণকো পূৰ্ণ কৰে,   কৃষ্ণ নাম যিতো ধৰে,
  মায়া তৰি সিতো মুক্ত হয়॥৩২২
সমস্ত নিগম লতা,   তাৰো ফল হৰি নাম,
  চৈতন্য মঙ্গল সুমধুৰ।
শ্ৰদ্ধায়ে হেলায়ে গায়া,   নৰে মাত্ৰ একবাৰ
  সংসাৰ সাগৰ কৰে দূৰ॥৩২৩
কৃষ্ণ নাম সুমঙ্গল,   যাহাৰ জিহ্বাত থাকে,
  তাৰ মহা কোটী পাপচয়।
ভস্ম হৱে মহাৰাজা,   নামৰ হেনয় বল,
  ইতো কোনো আশ্চৰ্য্য নোহয়॥৩২৪
সংসাৰ সৰ্পৰ বিষ,   লাগি অচেতন ভৈলা,
  যিতো জনে বিষয়ে যুগুত।
তাহাৰ ঔষধ ইতো,   কৃষ্ণ নাম মহা মন্ত্ৰ,
  শুনি হোৱে সংসাৰৰ মুক্ত॥৩২৫
কৃষ্ণক প্ৰণাম কৰি,   অহৰ্নিশে কৃষ্ণ স্মৰি,
দেহ তেজি কৃষ্ণে প্ৰবেশয়।