সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:ঘোষাৰত্ন.djvu/৭২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৪৮)

বহোঁ মঞি জীবোঁ যাৱে,   যিতো ধুলা ধৰি পাৰে,
 সমস্ত গুণকে শৰীৰত॥২১৭।
ব্ৰহ্মা বৃন্দাবনে যাই, মোহ ভৈলা সমুদাই,
 চুৰি কৰিলন্ত বৎসপাল।
মাগিলা সন্তৰ ধুলী, পাচে শিৰে লৈলা তুলি
 বেদৰ দেখিলা ফল ভাল॥২১৮
কৃষ্ণৰ আগত পৰি, হাতে চৰণত ধৰি
 বিনাৱন্ত ব্ৰহ্মা মহাভাগ।
সেহি ভাগ্য হোক মোৰ, নিস্তৰো পাতেক ঘোৰ
 যেন সন্ত ধুলী পাঞো লাগ॥২১৯
বৃন্দাবনে তৃণচয়, তাসম্বাৰ মধ্যে মঞি
 এক তৃণ হুয়া জম্ম চাঞো
যেন কোনো গোপীকাৰ, পদৰেণু বাৰম্বাৰ
 শিৰ পাতি বহিবাক পাঞো॥২২০
উদ্ধৱ অক্ৰ‌ুৰ পৃথু, ব্ৰহ্মা বৈষ্ণৱৰ ধূলী
 মাগিলন্ত নুহিকে আশ্চৰ্য্য।
কৃষ্ণো বৈষ্ণৱৰ ধূলী, শিৰ পাতিলন্ত তুলি
 আপুনিয়ো হুয়া দেববৰ্য্য॥২২১
উদ্ধৱৰ আগে হৰি, কহিলন্ত নিষ্ট কৰি
 নিৰপক্ষ ভক্ত যিতো জন।