পৃষ্ঠা:ঘোষাৰত্ন.djvu/১০৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৮৩)

এতেকে কৃষ্ণৰ নাম, শ্ৰীনিবাস শাস্ত্ৰে কয়,
 মহাজনে সদা উচ্চৰন্ত॥৩৭৮
সকাৰুণ সংসাৰক,  যি হেতু হৰন্ত সদা,
 ভকতৰ কৃষ্ণ কৃপাময়।
এতেকে সে সাধুগণে, কৃষ্ণৰ কৰুণা দেখি,
 হৰি নাম সদা উচ্চৰয়॥ ৩৭৯

প্ৰাৰ্থনা।

দোলড়ি।

জয় দামোদৰ, কৃপাৰ সাগৰ,
 মোক কৃপা কৰা তুমি।
তুমি বিনা মোৰ, আন বন্ধু নাই,
 সত্যে সত্যে কৈলোঁ আমি॥৩৮০
সংসাৰৰ তাপ, সহিবে নুৱাৰো,
 কত চাহি আছা ৰঙ্গ।
প্ৰভো কৃপা কৰা, দাস বুলি ধৰা,
 দিয়োক সাধুৰ সঙ্গ॥৩৮১
মুকুতিৰ পতি, লভিয়া কুমতি,
 সংসাৰত গৈলোঁ তল।