পৃষ্ঠা:গুৰুদক্ষিণা.djvu/৮০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

(৬) ভাত পানী নাই খোবা, শোকত নামুৱা, গোটেইখন হোৱা-দোৱা, এ অব। | (সকলোৰে এখান ) চতুৰ্থ দৰ্শন 9k সান্দীপণিৰ ঘৰ সাপণি - আপোনা-আপুনি) আহা! মোৰ সমান ভাগ্য- বান কোন আছে? সনাতন পূৱ আহি ঘৰ হাতৰ হৈছেহি। লাহে-লাহে শিলিয়া সকলো বিকে শিকিল। আমাৰ ঘটো এ মানতে উং হৈ আহিল। অইনে এবছৰত যিমান শিকিৰ নোৱাৰে, এবিলাকে এদিনতে তাৰৰ বেছিয়ে দিতে। যত এ আহি ১১২ বছৰে যি শিকিব পৰা নাই, এও- বিলাকে এই সামা বিনৰ ভিতৰতে শিৰি আকৌ সিহঁতক শিক্ষা দিছে। এৰেলত গং গান ৰে