পৃষ্ঠা:গুৰুদক্ষিণা.djvu/৭০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

নাই। মোক কি নিয়ে লগ ললে, মোৰ এক খৰি ফণা কলোগৈ। { কালোন)। সাপণি–তুমি বেজাৰ নকৰিৰ।। শীলাময় লীলাৰ মাজু নেলাগে দেৱতাই একে অন্ত নেয়। এতেকে আমাৰ বৃথা শোক বা অন্যায়। এই বিচাৰি যাওঁ। তুমি ঠিলৈ যোৱ।। | (সান্দীপণিৰ প্ৰান ) সাঃ ঘৈঃ -- নিচিনি তোমাক প্ৰভু। কাকা কৰিলে। মই, মৰষি দাসীৰ দোষ, গুচোৱা মনৰ ক্ষয়। তুমি নোৰিলে মোক, তবে কোনে দয়াময়? আজলা হিমীৰ মতি, সদায় পাপত।তি, কেবল তুমিহে গতি, জানিটো কণাময়। তবু পাদপয়ে যেন সা মোৰ মন নয়। (সাঃ কৈ এখান • :-