সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:গুৰুদক্ষিণা.djvu/৫৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

(৮) ফটি কৰিছে। আমাক সকলো প্ৰকাৰে ঈগৰে সুখ ছি; কেৱল আগলৈ-পিচলৈ চাবলৈহে বাট নথলে। মায়ামৰ মাৰ ৪ কেও নেপায়। বাটৰ ফালে চাই। পুৰন্দৰ অপাই দেউক মাতি আনিবলৈ গল; এতিয়াও আহিব নেপায়নে? সিও গৈ লৰাৰ লগত দেমালিতে লাগিল গৈ। ধুতি গাৰে মছে। আখলৰ চৰ এৰি যাব নোৱৰা হলো, তাল কথাটোল। | ( পুৰৰ প্ৰবেশ পুৰ-আই, যক আকৌ দুজন শিষ্যৰ নিমিতে ভাত ৰান্ধ ক।ৈ এবিলাক হেনো বৈকুণ্ঠৰ ঈশ্বৰ দুভাগ হৈ পোনাৰ ঘৰ পাত্ৰে ফৰিংলৈ আহিছে। সা: বৈঃ।-৫জন মানুহৰ ভাত আৰু আমাৰ ভাগবে- পৰা মোৰনে? তালৈকে যে, দেৰে তোকে কৈ পঠিয়াইছে? এই নকলি কেলৈ-খুলি সকলোৰে কৰ আহক না। পুৰ। আকৌ আনিলেছে। জাপোনা সেই টেমিৰ মুন চটিৰপৰা উলিয়াই থাকিলে ৫, ওলাই থাকে শুকনো কোনে এনে? ( বাটৰফালে চাই) সৌৰ লোতে আপিলেনি।