পৃষ্ঠা:গুৰুদক্ষিণা.djvu/৫৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

তৃতীয় দৰ্শন। সালীপণিৰ ঘৰ। সালীপণিৰ ঘৈণীয়েক সা:-বৈঃ।-আমি দেউৰ ইমান গম হৈছে কি? আনল নেখেন ইমান দেৰি নহয়! বুঢ়া যায়। সেটি। তে চাগৈ লাল-কাল হল। দেখে পালে মোৰ মনত ৰৰ দুখ পাও; আকৌ ৰং পাতে মোৰ মত আনৰ সীমা নেকে। চিৰকাল সমান তাৰে পাৰ লাগিছে। এতিয়া আকৌ লাহে লাহে হৈ অফি দোমানে নৰ গবে। খন হৈছে অবিলৈ দিছে। আমি দুয়ো তে ৫ বিল আগত এ। ইয়া শত বোলে। মানসত খাকি এ এ লজিলে হে আচল সংসাৰী আৰু এনে প্ৰণয়। দুইৰৰ মন, ইৰা আ, ইৰে। তাৰ, পৰমেৰে িএক কৰি নৰে এনে এ ক ৰে। তেও তে শইহে মোৰ না।