সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:গুৰুচৰিত.djvu/৫৭৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
৫৫৭
 
চতুৰ্থ খণ্ড

আমাৰ লগত ঐক আসিয়া আছয়।
মহা প্ৰেমধাৰী কৃষ্ণভক্ত আতিশয় ॥২৫৯৪
নাহিকে ভকত আন ৰামৰাম সম।
কৃষ্ণৰ একান্ত দাস ভক্ত প্ৰিয়তম ।
শঙ্কৰে বোলত নাৰায়ণ শুনা তুমি।
যিকাৰণে ইটো ৰাজ্যে আসি আছো আমি ॥২৫৯৫
আলিপুখুৰীৰ হন্তে বৰদোৱা গৈলো ।
দ্বাদশ বৎসৰ তীৰ্থ কৰিয়া ফুৰিেলো ॥
অনন্তৰে আমি আসি ভৈলো গৃহাগত ।
দেখি আনন্দিত ভৈল বন্ধুগণ যত ॥ ২৫৯৬
ৰাজ্য মাৰিবাক পাচে আসিলা কছাৰি ।
ৰৰ ভৈলা ভয় শুনি যত নৰনাৰী ॥
অসম দেশক পাচে গৈলো মনদুখে ৷
বাঢ়ভূয়া সমে গৈয়া গৈলো গাঙ্গমুখে ॥ ২৫৯৭
কোছৰো মৰাণ পাচে ভৈলা সেহি ঠাই।
তৈৰপৰা ভাগি ৰৈলো উত্তৰত যাই ॥
বঢ়ভূঞা সমে গৈয়া ৰাজাক ভেটিলো ৷
মন্ত্ৰণা কৰিয়া পাচে কোছকো ভঙ্গাইলো ২৫৯৮
মাটি ভিঠা চাই পাচে ধুঞাইাটা গৈলো ৷
মহামন ৰঙ্গে তৈতে বৰক সজাইলো ॥
পণ্ডিত ব্ৰাহ্মণ তথা অনেক আছয় ।
হৰি ভকতিক তাৰাসবো নসহয় ॥২৫৯৯