পৃষ্ঠা:গুৰুচৰিত.djvu/৪৮৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

মন বোন্ত। দশন ভৈলে আসি। মহা ভাগ্যোদয় | মিলি আৰ দূৰে গৈলা পাপাশি ২১৬৮ গায়ে পা | কৰি পঠাইল | মানিলত বিধবৰ। শৰে আশাসি | ব্ৰাক্ষণ পাচে দিন থাকিবে ঘৰ। আসনত পাচে বসিলা ব্ৰাহ্মণ | ঘসাই ধুৱাই ভৰি। মধুময় অল্প কৰিলা তোন মনত আনন্দ কৰি॥২১৬৯। ভোজন কৰিয়া বসিলা ব্ৰাহ্মণ শৰ তথা গৈল। দেৱগৃহে বসি বচনে আখালি ব্ৰাহ্মণ পুহিন। কি কালে ঐক আসিলাহা এক যোত কিবা এখোন। হেন বাণী শুনি | অৱনত হয়। | বুলি বিৰে বচন।২১৭ আমি তিতিৰা | ব্ৰাহ্মণ জানি পঢ়িলোহা ভাগত।