এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
বিতীয় তেতেলীৰ গাছ | মাৰিলা মুঠি গুৰিত। পায়া বৰ চোট | ভাগি গাই পৰি গৈল গিৰিকাই। সবেয়ে ভৰিল | মেদিনী কপিল | তথা দিয়া আছে চাই। ১১৪৮ দেখিয়া মল্ল। লাগি গৈল আতিশয়। মনত বোলয় | কিনো যময় বালক ইটো নহয়। বোয় শঙ্কৰে। | অন মা আৰে | শ্ৰম শিখাউ কিছো মোক।। দিব টা বস্তু | শিখা তই মাত্ৰ বুলিলে নিশ্চয় মোৰু। ১৯৪৯ কেন বাণী শুনি | অৰে মনে কি | অৱনত ভাৱ হই। লি কৰি | ত ধৰি এমিলা শিৰে। এৰ চাই | বোলে তৈল হাই | যত মোৰ। তৈলে বেগে সৰ্ব ১১
