সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:গদা-পৰ্ব্ব.djvu/৭৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

(৭৫)

যদ্যপি বেদনা কৰে সকলে শৰীৰ।
যাতো প্ৰাণ চাড়িয়া নাজাই মহাবীৰ॥
পূৰ্ব্বৰ লিখিতা হেন কৰ্ম্ম সে আছয়।
তাৰ প্ৰাণ নজাই যেবে ৰণ নোহে জয়॥ ৩৮১ ॥
জয় বাণী শুনিলে সে পড়িবে শৰীৰ।
ৰণত দুৰ্জ্জয় দুৰ্য্যোধন মহাবীৰ॥
এহি মানে গদাপৰ্ব্ব পদ সমাপতি।
শুনিয়োক সংক্ষেপে নৃপতি স্বৰ্গগতি॥ ৩৮২ ॥
কৃপ কৃতবৰ্ম্মা অশ্বত্থামা তিনিজন।
পাণ্ডৱগণৰ স্থান পাইলা সেহিক্ষণ॥
দ্বাৰত শঙ্কৰ আছে পাইলা দৰিশন।
স্তুতি নতি কৰি তাঙ্ক কৰাইলা প্ৰসন্ন॥ ৩৮৩ ॥
তান অনুমতি প্ৰবেশিলা প্ৰাঞ্চি ভেদি।
পাঞ্চাল সোমক সেনা পেলাইলেক ছেদি॥
তীক্ষ্ণ নখে ছেদিলেক ধৃষ্টদুন্ম্য শিৰ।
অস্ত্ৰহানি কাটিলন্ত আনো যত বীৰ॥ ৩৮৪ ॥
পাণ্ডৱৰ পাঞ্চো ভাই ৰৈলা নদীতীৰে।
পাঞ্চ পুত্ৰ পায়া শিৰ কাটি লৈলা বীৰে॥
পাঞ্চু পাণ্ডৱৰ শিৰ হেন মনে জানি।
জয় বাদ্য বজায়া লৰিলা মহামানি॥ ৩৮৫ ॥
নলা ছেদি লৈলা যেন পাণ্ডুটা কমল।
গাৱ ঢাকি পাঞ্চৰো বহবে যেন জল॥