(৭৫)
যদ্যপি বেদনা কৰে সকলে শৰীৰ।
যাতো প্ৰাণ চাড়িয়া নাজাই মহাবীৰ॥
পূৰ্ব্বৰ লিখিতা হেন কৰ্ম্ম সে আছয়।
তাৰ প্ৰাণ নজাই যেবে ৰণ নোহে জয়॥ ৩৮১ ॥
জয় বাণী শুনিলে সে পড়িবে শৰীৰ।
ৰণত দুৰ্জ্জয় দুৰ্য্যোধন মহাবীৰ॥
এহি মানে গদাপৰ্ব্ব পদ সমাপতি।
শুনিয়োক সংক্ষেপে নৃপতি স্বৰ্গগতি॥ ৩৮২ ॥
কৃপ কৃতবৰ্ম্মা অশ্বত্থামা তিনিজন।
পাণ্ডৱগণৰ স্থান পাইলা সেহিক্ষণ॥
দ্বাৰত শঙ্কৰ আছে পাইলা দৰিশন।
স্তুতি নতি কৰি তাঙ্ক কৰাইলা প্ৰসন্ন॥ ৩৮৩ ॥
তান অনুমতি প্ৰবেশিলা প্ৰাঞ্চি ভেদি।
পাঞ্চাল সোমক সেনা পেলাইলেক ছেদি॥
তীক্ষ্ণ নখে ছেদিলেক ধৃষ্টদুন্ম্য শিৰ।
অস্ত্ৰহানি কাটিলন্ত আনো যত বীৰ॥ ৩৮৪ ॥
পাণ্ডৱৰ পাঞ্চো ভাই ৰৈলা নদীতীৰে।
পাঞ্চ পুত্ৰ পায়া শিৰ কাটি লৈলা বীৰে॥
পাঞ্চু পাণ্ডৱৰ শিৰ হেন মনে জানি।
জয় বাদ্য বজায়া লৰিলা মহামানি॥ ৩৮৫ ॥
নলা ছেদি লৈলা যেন পাণ্ডুটা কমল।
গাৱ ঢাকি পাঞ্চৰো বহবে যেন জল॥
