পৃষ্ঠা:গদা-পৰ্ব্ব.djvu/৭৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

(৭৩)

অন্যায়ে পিতৃক কৈল হত, তাতো নভৈলেক হেন মত,
তযু শোকে আজি যি মতে পোড়ে শৰীৰ।
সবে তপ ধৰ্ম্ম হোৱে চন্ন, যদি আজি ৰাত্ৰি জিনি ৰণ—
আনিবে নোৱাৰোঁ পঞ্চপাণ্ডৱৰ শিৰ॥ ৩৭২ ॥
তযু প্ৰিয় সাধি এহিক্ষণে, পাচে চলি যাইবো তপোবনে,
তোমাৰ হুইবেক যেন আছে প্ৰয়োজন।
থাকিয়োক দুৰ্য্যোধন ৰাজা, মাৰোঁ পাণ্ডু পাঞ্চালৰ প্ৰজা,
পাণ্ডৱৰ শিৰ কাটি আনো এতিক্ষণে॥
শুনিয়োক সভাসদ নৰ, পুন্য পদ মহাভাৰতৰ,
আন শাস্ত্ৰ সব নুহিকে আৰ উপমা।
হয় উপনিষদ্ সাৰ, আতপৰে মূল নাই আন,
বোলা জয় হৰি কৃষ্ণ বিষ্ণু ৰাম ৰাম॥ ৩৭৩ ॥


পদ।

সঞ্জয় বদতি কথা শুনা মহাশয়।
কৰিলা প্ৰতীজ্ঞা যেবে দ্ৰোৰ্ণৰ তনয়॥
হেন শুনি তযুপুত্ৰ ভৈল আনন্দিত।
আন্দোলেক দিয়া উঠি বসিলা মাটিত॥ ৩৭৪ ॥
কৃপক চাহিয়া হেন বুলিলন্ত বাণী।
এহিক্ষণে জলৰ কলস দিয়ে আনি॥