পৃষ্ঠা:গদা-পৰ্ব্ব.djvu/২৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

(২৩)

পদ।

সঞ্জয় বদতি শুনিয়োক অনোপাম।
সেহি বেলা তথাত প্ৰবেশ হলি ৰাম॥
চন্দ্ৰ যেন প্ৰকাশয় মুখে অল্প হাঁসি।
পৰম ঈশ্বৰ ৰাম মহা তীৰ্থবাসী॥ ১১৫॥
যুধিষ্ঠিৰ আদি ৰাজা আনো বীৰগণ।
প্ৰণাম কৰিয়া বল ভদ্ৰৰ চৰণ॥
কিসক আসিলা প্ৰভু কৰোঁ কোন কাৰ্য্য।
বলভদ্ৰে বোলে শুনিয়োক ধৰ্ম্মৰাজ॥ ১১৬॥
কুৰু পাণ্ডৱৰ শুনি যুদ্ধৰ কাহিনি।
মিত্ৰত বিৰোদ্ধ ভৈল হেন মনে গুণি॥
পুত্ৰতো অধিক শিষ্য কুৰু পাণ্ডুগণ।
কাৰ ভিতি হুয়া কাক কৰিবোহে ৰণ॥ ১১৭॥
এহি মনে গুণি মই মহা দুখ কৰি।
পুষ্যা নক্ষত্ৰত আইলোঁ গৃহ পৰিহৰি॥
প্ৰথমত স্বৰ্গ হন্তে গঙ্গা যৈত নামে।
তৈকে চলি গৈলোঁ তীৰ্থ সেৰিবাৰ কামে॥ ১১৮॥
কৌশিক, যে সৰায়ু, প্ৰয়াগ, গোদাবৰী।
কাশী, বিন্দু, সৰোবৰ, প্ৰটিচী, কাবেৰী॥
সৰায়ু, সুভী, পুষ্প বিশাল গোমতী।
গণ্ডকী, নৰ্ম্মদা, গঁয়া গঙ্গা ভাগিৰথী॥ ১১৯॥