এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯৩
কর্ণ পৰ্ব্ব।
ধনঞ্জয় প্ৰহাৰিলা কুৰি পাত বান।
আকাশতে কাটিয়া কৰিলা খান খান॥
কৰ্ণ অৰ্জুনৰ যুদ্ধ দেখি ভয়ঙ্কৰ।
মনে মনে মনত শুণন্ত দামোদৰ॥ ৪৯৮॥
মই কৰিলোহে কিনো কাৰ্য্য বিপৰ্য্যয়।
দুই সহোদৰ একে কুন্তীৰ তনয়॥
মোহোৰেসে মায়ায় কয় ঘোৰ দ্বন্দ্ব।
আজি কৰ্ণ ছিঙ্গিয়া যাইবে ভৱ বন্ধ॥ ৪৯৯॥
পুনঃ ৰূপি দুয়ো বীৰে দৃঢ় মুঠি ধৰি।
সূৰ্য্যসম শায়ক লৈলেক দুয়ে তুলি॥
গুণত চৰাই শৰ মহা ক্ৰোধ কৰি।
আকৰ্ণ পুৰিয়া প্ৰহাৰিলা মন্ত্ৰ পৰি॥ ৫০০॥
সূৰ্য্যৰ সমান হুয়া আকাশে প্ৰকাশে।
দুয়োৰো শৰে উভয় সেনাক বিনাশে॥
হেন মতে দুয়ো বীৰে কৰন্ত সমৰ।
নাহি নুপজিব হেন যুদ্ধ ভয়ঙ্কৰ॥ ৫০১॥
পাছে কৰ্ণ একষষ্টি শৰ প্ৰহৰিলা।
ধনঞ্জয় এক শৰে বাটতে কাটিলা॥
পুনঃ ৰূপি কৰ্ণে প্ৰহৰিলা শৰ চয়।
পথতে কাটিলা তাক পাণ্ডুৰ তনয়॥ ৫০২॥
এহিমতে কৰ্ণে প্ৰহাৰিলা শৰ যত।
শৰ হানি ধনঞ্জয় কাটন্ত সমস্ত॥
