এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৮
কর্ণ পৰ্ব্ব ।
মাধৱক দশ শৰে বিদাৰিলা বক্ষঃস্থলে
অৰ্জ্জুনক শৰ একশতে। ৪১৭॥
শৰ চোটে কাম্পে তনু ধৰিলা গাণ্ডীৱ ধনু
ধনঞ্জয় বাচি লৈলা শৰ।।
সেহি ছেগে বৃষষেণে ত্ৰিশূল সদৃশ শৰে
বহুত বিন্ধিলা অৰ্জ্জুনৰ॥ ৪১৮॥
নিদাৰুণ শৰ ফুটি তেজ ধাৰা বহে চুটি
ধনঞ্জয় নপাৱন্ত বল।
সিঙ্গা শঙ্খ নাদ চয় কৌৰৱৰ জয় জয়
চিন্তা কৰে পাণ্ডৱ সকল॥ ৪১৯॥
পুনঃ বৃষষেণ বীৰে মাধৱক কুৰি শৰে,
ফুৰণি দেখিলা দামোদৰ।
অৰ্জ্জুনৰ শৰ ছোটে শোণিত বহয় গোটে
যেন গেৰ ধাৰা পৰ্ব্বতৰ॥ ৪২০॥
পৰা ভৱ পায়াবৰ গায় কাম্পে তৰ তৰ
ললাতৰ ঘৰ্ম্ম জল বহে।
মাধৱৰ দেখি দুখ খঙ্গে তাম্ৰ বৰ্ণ মুখ
খঙ্গে যেন জগতক দহে॥ ৪২১॥
নিৰিতিৰ শৰ চয় জুৰিলন্ত ধনঞ্জয়
প্ৰতাপে আদিত্য ভৈলা মন্দ।
হানিলা অৰ্জ্জুনে ডাটি দুই বাহু উৰু কাটি
আৰো শৰে কাটিলন্ত বন্ধ॥ ৪২২॥
