পৃষ্ঠা:কৃষ্ণ লীলা.pdf/৬৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২য় দৃশ্য]
কৃষ্ণ লীলা

২য়া। মদন জিনি তেন্তে সুশ্যামল প্ৰিয়
 মূৰতি মোহন কিয় দেখুৱালা আনি?
 নোৱাৰো ভাবিব কেনেকৈ বাৰু সখা
 সহিবা সি শৰীৰত মালৰ আঘাত।
কৃষ্ণ। মথুৰাবাসিনী বীৰজায়া কুলবধূ
 ক্ষত্ৰিয় ৰমণী, কিবা মোহে আবৰিলে
 মনোবল তোমাসকলৰ। বীৰোচিত
 বল নধৰিলে দেহাৰ মাজত সৱে
 কি কৰিব ৰূপে? বলে বীৰ্য্যে পৰাক্ৰমে..
 যদিহে শৰীৰ হয় সুন্দৰ সুঠাম
 তেহে সি-সুন্দৰ। কাপুৰুষ কেতিয়াও
 নহয় শোভন বীৰ সমাজত জানা।
 নুবুলিবা সুকোমল ই শৰীৰ সখি
 এই হাতেৰেই ধৰিছিলো গীৰি-শৃঙ্গ
 গোবৰ্দ্ধন সাত দিন। আমি অন্তৰৰ
 শলাগেৰে জনালোঁহে শত ধন্যবাদ।
 কৰা আশীৰ্ব্বাদ বিজয় দৃপ্তিৰে
 বীৰ বেশে আহি যেন আকৌ পাওঁহি
 দেখা।
১মা। বিদায় বিদায় সখা। প্ৰতি পলে পলে
 নিচিন্তো নিচিন্তো আন। আজি দিনমান
 কৰিম সাবিত্ৰী ব্ৰত। একমনে পূজিম
 দুৰ্গাক ফিৰি যেন আহা শত্ৰু জয়ী
 তেজো দীপ্ত গৌৰব মণ্ডিত বীৰৰূপে।