পৃষ্ঠা:কৃষ্ণ লীলা.pdf/২০

১০

[১ম অঙ্ক

কৃষ্ণলীলা

 কেনেকৈ, অলপ কালৰ হেতু মাথো
 মায়াৰ ক্ৰীড়াত ভকতৰ হব দুখ
 তাৰ পাছে প্ৰভুৰ কৃপাত সকলোৱে
 প্ৰভুৰূপ ধৰি প্ৰভুতে বিলীন হব।
 দেখিব জগতে অতুল প্ৰভাব ভকতিৰ।
শ্ৰীকৃষ্ণ। কাইলৈ শেষ হব ব্ৰজলীলা মোৰ
 বিশ্ব সংসাৰত এনে প্ৰেমলীলা, এনে
 নিৰ্ভৰতা, এনে একাগ্ৰতা কেতিয়াও
 দেখা নাই। সৰল পৱিত্ৰ গোপ-গোপী
 প্ৰেম দুৰ্লভ ধৰাত। গোপিনীৰ ভৰি
 ধুলি পাই পৱিত্ৰিত হল ব্ৰজধাম।
 একাধাৰে পতিৰূপে পুত্ৰৰূপে ভাতৃৰ
 স্বৰূপে পাই মোক গোপনাৰী
 আপোন পাহৰা। এনে নিৰ্ভৰতা, স্বাৰ্থ
 হীন প্ৰেম এই জগতত নিচেই বিৰল।
 যত দিন চন্দ্ৰ-সূৰ্য্য থাকিব ধৰাত।
 কত ভক্তে আহি বিচাৰিব গোপিপদ
 ৰেণু ভক্তিত বিভোল হৈ। হিয়াৰ
 তলিত শুনিবহি মোৰ বাঁহী মাত
 মিলিব পৰম গতি।
নৰাদ। (প্ৰণাম কৰি) ধন্য প্ৰভু কৃপা আপোনাৰ। মহিমাৰ
 ইন্দ্ৰ দয়াৰ আধাৰ। ধন্যা গোপীমাতৃ
 শত শত কৰিছোঁ প্ৰণাম। কত যোগী
 কত যোগীন্দ্ৰই কত কল্প কঠোৰ