পৃষ্ঠা:কৃষ্ণ লীলা.pdf/১৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২য় দৃশ্য]
কৃষ্ণ লীলা

(কৃষ্ণক নমস্কাৰ কৰে শ্ৰীকৃষ্ণয় প্ৰতি নমস্কাৰ কৰে)


শ্ৰীকৃষ্ণ। মৰমৰ লগৰী সকল আৰু মোৰ
 প্ৰিয় সখাগণ! দেবৰ্ষিৰ সনে মই।
 নিৰলে পাতিম কথা ক্ষমিবা ক্ষন্তেক
 মোক।
    [ গোপ গোপী সকলৰ প্ৰস্থান।]
শ্ৰীকৃষ্ণ। (হাঁহি হাঁহি) কি সকামে ব্ৰজধামলৈ অহা হল
 দেবঋষি পুণ্যশ্লোক তপোধন
 নাৰদ ঋষিৰ আজি।
নাৰদ। স্মৰণ কৰক প্ৰভু নিজ ভক্ত জয়
 আৰু বিজয়ৰ কথা। কংসৰূপে জয়
 আহি বিৰাজিছে মথুৰাত। কাল পূৰ্ণ
 হল আহি। প্ৰভুৰো যে শেষ হল
 বৃন্দাবন লীলা। আহে কালি দানপতি
 অক্ৰূড়ৰ হব আগমন ব্ৰজধামলৈ।
 প্ৰভু আৰু বীৰ বলোৰাম দুয়োজন
 গৈ এইবাৰ, বধি কংস, পৃথিবীৰ
 ভাৰ কৰোক হৰণ; তাৰক ভক্তক।
শ্ৰীকৃষ্ণ। দেবৰ্ষি, যাম মই মধুপুৰীলৈ
 কংসক বধিম। দুখত আকুল হয়
 প্ৰাণ, ভাবিলে দুখৰ কথা গোপিনীৰ,
 গোপাল বালক আৰু মাতৃ যশোদাৰ।
নাৰদ।। হে প্ৰভু সচ্চিদানন্দ, আনন্দ আধাৰ
 আপোনাৰ ভকতৰ নিৰানন্দ হব।