পৃষ্ঠা:কুলাচল বধ.djvu/৩৭২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

কলাচল বধ। ৩৭১ [ জানি নৰোৰু কলিত মুকুতি হোক কৰিমোক হৰিত কতি। [বা সংসাৰ ভৰ, ভাত হল কয়, ইটো সৰে শাৰ বুভি। মত ৰূপধ, হতে তান কৃত্য ক. মুখত নেড়িবা হৰিনাম। এ পৱাৰ ছবি, ৰচিলভূষণ কবি ডাকচাড়ি বোলা ৰাম ৰাম। এহিমতে জানোনা নানা কৰিতি লতি। প্ৰেমত মজিয়া ৰহি আছ নৃপতি। তাহান কে দেখি হাস্যকৰি নি। মাতিৰে ৰাগিলা মনে বিৰি কৰি। কল্পি শ প। আপদ যে নিটো ৰধি দূৰ। মোৰ ৰুপড়ে কৰি থকা। আ জল ছি। এতেকে ইনি কাৰে শিলিক।