এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
কুলাচল। কৃতিতে পৰ তুমি, সবাৰৰ দেবতা তুমি, অচিন্ত্য মহত চক্ৰ পাণি। নে পড়িয়া আমি, মহন্ত বখ্যানি ফুৰে। তযু লীলা বৈভব নজানি। গতে আত্মবৰ, পুৰ্ণ কাম মহেন, মহা যোগেখনো পায়। তো তোমাক লাগ, বাক্য মনে নয় অগম্যৰে অগম্য নিশ্চয়। ম যত দুই প্ৰাণী, আপোনাকে বড় মনি, কৰিয়া ফুৰোহে আতিছটি। ব্ৰহ্ম অগনি, •আগত মুহিক ফেন, যত লাগল ফিলিটি। বি নোম বাতি, বিষৰে হেয় বা কোটি ও কে সনাত। দুয়ায়ে কে যে, যোগশীল ক ন্যাত। মহা য েযতি, তো পাৰে না, বা মনে হুত কৰিয়া। - কীৰ্তন কৰি তোলা পালা, গানে গৃহত মিয়া।
