পৃষ্ঠা:কুলাচল বধ.djvu/৩৬১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

কুলাচল-বধ। তাক মুক্ত কৰিবাক লাগয় তোলা। পতিত পাবন নাম জগততে সাৰ। বস্তি বৰ সুত জৈমিনি মহন্ত। এহি কথা শুনিয়া আখৰে হাসিলত। কিনো তেজ ঋষি কাল প হয়। কটাতে তিনি লোক হিবে পায়। পৰৰ তেজস্বী আৰু মামাত ভকত। কনে কৰিৰে পাৰ হান মহত। নত মহিমা ইটো এৰি পুত্ৰ। এতেকানিয়া বাতিলত চএখ। নিয়ে মত ধীৰ মহা সড়ন। তৰ পৰাৰ সিটো হয় পস। মোৰ জোৰ কৰি মন স্লোহ চান। চাৰ চাৰে আৰু সবে দেখিয়ে প্ৰমাণ। জে বিয়ে বৈধ কোত। এ জৈলে নৈ পাত। ইষ্টাৰ্ণবাই আৰিব। সক পিল হৈ বৈশ। অবাক তাৰ লৈ। ৰ কৰিৰে ভৰি লয়।