পৃষ্ঠা:কুলাচল বধ.djvu/৩২৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

কুলাচলধ। মাধৰে বোল পক্ষিকাজ পালটিয়ে। পাঃ ভৰি কৰি সবে পখাক ধৰিয়ো। কৃষ্ণৰ বচনে পৰিাজ হুসকিল। পাৰিষদ সেনাসৰ কাৰে ৰহিল। অন্তৰি গৈলে পাৰিষদ সেনাচয়। শিলা হয় কৰ্ণৰাজা যথাত অছিয়। সেহি বেলা মাধৰে আপোন হাতেখৰি। পাহক চালান্ত গৰুড়ক বেগ কৰি। ক্ষণেকতে দুই প্ৰহৰৰ পণ নিল। দানবৰৰ সেনাগণ খেলিয়া আসিল। একিলা হৰি পৰািজৰু ৰখাই। ধৰিলা সাধনু নব চাই। চাৰিপাট শৰ এৰিলা ভগবান। কুলাচলে কৃত্যশ নয় প্ৰধান। শহৰ নামে তাৰ নিৰু বঢ়াইল। কুশৰে চাৰিমে ৰাণৰু বিশিল। শৰ নাশ কৰি ত্যা গৰু পাইল। খে গনি উবাইল। পৰাি খৰু নমাই তৈ; অনি পাত বহি জলিল।