পৃষ্ঠা:কুলাচল বধ.djvu/২০২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

লাচল-ষধ। হেনতো অপুৰ কথা নোউ শুনে কেৰে। লোক পাৰে বিৰচিলা ব্যাসদেবে। আমাৰ ভাগ্যৰ হেতু শুনিক পাও। এতেকেসে তোমাৰাৰ পাৰত কিমাও। হেন প্ৰেম বাণী শুনি চাৰিয়ো মহন্ত। গদ গদ বাক্যে পনু সন্ধি মাত। শুনা মা মুনিবৰ চৰিত্ৰ অপৰ। কহিবোহা মহাজ চৰিত্ৰ সন্ত। সতৰ হিয়াৰু হৰি ক্ষেণেকো নেয়। না পাছে যুধিষ্ঠিৰে যেন কৰিল। মনে বিমৰবি ৰজা কৰিলৰ সাৰ। কৃষ্ণ বিনে কোনে কৰৈ নামাক নিস্তাৰ। ভূহ লি ক বিনে নাহিক নন। আমি পা পা কৃষ্ণজীৰ এণ। তাহা বিদায় বন্ধু নাহি জিনে আমি ইপশি শণে। এবি বুলি জানি চলিল। অিিত কুন পানি দিল। তে গেলে মুনি নিয়ে আসত। বাকি থাকো।