এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৪
কুমৰ-হৰণ
উভয় সেনাৰ বোলে পূৰিল আকাশ।
দেৱতাৰো শুনিয়া লাগিল গৰ্ব্ভ ত্ৰাস॥
ত্ৰিদশক ইন্দ্ৰে হেন বুলিলা বচন।
কহিত বাজয় বাদ্য জানা কোন জন॥
বৰ ভয় লাগে মোৰ মন নোহে থিৰ।
স্বৰ্গৰাজ্য লৈবে লাগি আসে কোন বীৰ॥
হেন শুনি বৃহস্পতি বুলিলন্ত বাণী।
শোণিতপুৰক আসিলন্ত চক্ৰপাণি॥
বিপৰীত সমৰ লাগিল কৃষ্ণ বাণে।
টলমল বহুমতী কৰে ঘনে ঘনে॥
হেন শুনি ইন্দ্ৰক প্ৰমুখ্যে দেৱগণ।
কৌতুকে আসিলা ৰণ চাহিবাক মন॥
সমৰ ভূমিত দেৱগণ উপগত।
সিদ্ধ বিদ্বাধৰ সবে আসিলা লগত॥
দেৱকন্যা আসিলন্ত স্বামীৰ লগত।
আকাশ ঢাকিয়া সবে ৰখাইলন্ত ৰথ॥
জয় কৃষ্ণ ঘোষন্ত দেৱৰ মনে দয়া।
হৰি সেনা ঢাকি সবে কৰি থাকে ছায়া॥
উভয় সেনাক দেখি দেৱ ভৈলা ভীত।
তাত পাছে যেন ভৈলা শুনা পৰীক্ষিত॥
