পৃষ্ঠা:কিষ্কিন্ধ্যাকাণ্ড.djvu/৮৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
অসমীয়া ৰামায়ণ।
৮১

তাৰা দেবী সঙ্গে,  আছে মন ৰঙ্গে,
 ৰাজাক লগ নপাইল।
নগৰি ৰাখিতে,   লাগি হনুমন্তে,
 অনেক সৈন্য চলাইল॥
একোহো বানৰ,  পয়ানে চলিল,
 হস্তীৰ যেন প্ৰমাণ।
কতোহো শতেক   কতো সহস্ৰেক,
 বানৰে কৰে কৰে প্ৰয়াণ॥
হাতে বৃক্ষ শিলা, উপাৰি ধৰিয়া,
 কোটী অশংখ্যাত ধাইল।
লক্ষ্মণ বীৰৰ,  মুৰ্ত্তিক দেখিয়া,
 বানৰ ভাগি পলাইল॥
কতোভয় হস্তে,  থমকি থাকিলা,
 কেহু বোলে লও প্ৰাণ।
কেহুবোলে আক   দিয়ো বৃক্ষ ঝাক,
 পৰ্ব্বত শিখৰ মান॥
ধনুৰ টঙ্কাৰ,  কৰিয়া লক্ষ্মণে,
 বানৰ বল ডাকিল।
সিংহ দৰশনে   মৃগযুথ যেনে,
 বানৰ সব ভাগিল॥