সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:কিষ্কিন্ধ্যাকাণ্ড.djvu/৮১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৯
অসমীয়া ৰামায়ণ।

পণ্ডিত জনক যেন ভাণ্ডি গৈলা বোবে!
বটালি নকাটে বিনা হাথুৰিৰ কোবে॥
ৰামৰ বচন শুনি লক্ষ্মণৰ খঙ্গ।
মাৰো বানৰাক আজি ক্ষুদ্ৰ যে পতঙ্গ॥
তোমাক ভাণ্ডিল দদা হেৰা আসো বুলি।
কিষ্কিন্ধ্যা নগৰ পাইয়া কৰয় ধেমালি॥
বালাক মাৰিলা তুমি সিটো ভুঞ্জে ৰাজ।
তুমি ঘোৰ বনে ৰহা অৰণ্যৰ মাজ॥
ধানক পীড়িয়া বিনা বনে থাকে পীড়ি।
গৃহস্থৰ গলে কানি লাগি কতপৰি॥
স্বৰূপ বোলোঁহো মিছা নোবোলোহো বাজি
বানৰ কুলৰ যম হুইয়া যাওঁ আজি॥
শৰে হানি পেলাইবোঁহো সুগ্ৰীৱক ছেদি।
বানৰৰ ৰুধিৰে বহাইবো ঘোৰ নদী॥
শ্ৰীৰামে বোলন্ত লখাই শুনা ৰাজনয়।
গম্ভাৰ চৰিত্ৰে কাৰ্য্য় ঝান্টে লগ লয়॥
সৰস বচনে যেবে নাসে মোৰ পাশ।
নষ্ঠৰ বচনে তাক লগাইবাহা ত্ৰাস॥
যিটো শৰে বালাৰাই গৈলা যম ঘৰ।
বুলিবা সম্প্ৰতি টুনে আছে সেই শৰ॥

(৩)