এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৩০
কিষ্কিন্ধ্যা কাণ্ড।
তোহোৰ যতেক, আছিলেক পখা,
গজিয়া হৈব সম্পূৰ্ণ।
এহি বুলি মোক, মহা ঋষি পাছে,
গৈলা চলি তপোবন॥
ঋষিৰ বচনে, জানিলো নিশ্চয়,
মোহোৰ মৰণ নাই।
কিন্তু বৰ দুখ, হৈলে তবে মোৰ,
আহাৰ পানী নপাই॥
ভাযো এৰিমোক, কোথা বা গৈলেক,
পুত্ৰ মোৰ নজানয়।
অনন্তৰে মুণ্ড, তুলিয়া দেখিলো,
আসিল মোৰ তনয়॥
মোহৰ অৱস্থা, দেখি পুত্ৰে পাছে,
কৰিলা বৰ বিলাপ।
সুস্থ হুযা বলে, আহাৰক লাগি,
চিন্তা নকৰিবা বাপ॥
তোমাৰ আগত, স্বরূপ বচন,
বোলো কৰি অঙ্গিকাৰ।
নিতে সাত ঘটি, বেলা ভৈলে নিত্য,
যোগাইবোঁ আমি আহাৰ॥
