পৃষ্ঠা:কিষ্কিন্ধ্যাকাণ্ড.djvu/১১৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১১৯
অসমীয়া ৰামায়ণ।

হেনকথা মাতে সিটো পুহাইল ৰাতি।
সেহি পৰ্ব্বতত পক্ষী আছন্ত সম্পাতি॥
জটায়ুৰ শ্ৰেষ্ঠ ভাই পুত্ৰ গড়ুৰৰ।
চিৰকাল তথাতে আছন্ত পক্ষীবৰ॥
বানৰক বোল শুনি নেত্ৰ মেলিলন্ত।
পৰ্ব্বতৰ হন্তে সিটো নিহালি দেখিলন্ত॥
বানৰক দেখিয়া মনত বৰতুষ্ট।
চিৰকালে আহাৰ মিলিল হৃষ্ট পুষ্ট॥
গৰ্ভাগ্নি বঞ্চিবো আজি ধৰিয়া আনিবোঁ।
বানৰৰ বৰ বৰ বাচিয়া গিলিবোঁ॥
আহাৰ দেখিয়া তান ৰঙ্গ ভৈলা মন।
আপোনাৰ নিজভাৱে কৰিলা গৰ্জ্জন॥
পক্ষীৰ প্ৰচণ্ড নাদ সবেও শুনিলা।
সবাৰ মনত মহা শংসয় মিলিলা॥
ক’ত কি শুনিলা অন্যো অন্যত শোধয়।
সবেও সবাত কয় নজানে নিৰ্ণয়॥
কেহো বোলে পৰ্ব্বতৰ শিখৰ খসিল।
কেহো বোলে শুহি মেঘে গৰ্জ্জন কৰিল॥
কেহো বলে ইন্দ্ৰ হানিলন্ত বজ্ৰবাণ।
নুহি ভঙ্গ ভৈলা জানো ঋষিৰ ধিয়ান॥